kimsesiz bir insandı bana doğru koşan
ne için,neden dünyaya geldiği bilinmeyen zawallı bir warlıktım
içimdeki çocuğa kelepçelenmiştim yıllar önce
o ağlardı biz ağlardık ..
gülerdi bazen gülerdik .
neye güldüğümüzü ne için güldüğümüzü
bilmeden dewam ederdi gülümsemeler
ayakları wardı ben olmadığımda odamda gezinirdi
birde kimsenin dokunmadığı elleri.
düşünürdüm çünkü hayallerim wardı gerçekleşmeyen .
gözleri wrdı geceden de karanlık
birde özlem wardı unutulamayan sewqiliye
içimde heyecan wardı belkilere nazır .
birde ardı arkası kesilmeyen gözyaşları
felaketim olmuştu gidişin !
we birdha kaldıramazdım, kabullenemezdim
gidişleri

edemezdim !