hayat devam ediyo..ve ben her sabah uyandığımda susuyorum ölüme.kalkıyorum sıcak yatağımdan soğukça. bileklerime bakıyorum ve sonra aynaya,ağlaya ağlaya..biri bak der bak gözlerime ne görüyorsun? herşei dedim ama yalan söylemişim kayboluşlardan başka hçbirşey yoktu gözlerinde olmadı da zaten.ben gidiyorum adımlarımın götürdüğü yere.kahpe dünyanız size kalsın.bak 19 sene geçti.hergünüm eşit birbiriyle.soğuktan buz kesti kalbim.hiçbir aşk hiçbir ruh ısıtamıyor bedenimi..
gölgem beni yalnız bırakmayan tek şey. ben ölümü özledim anne.ayrılığın bir diken gibi saplandı ruhuma.kimse çıkartamaz o dikeni.kimse koparamaz içimdeki seni.bir ben bilirim bendeki seni.birde beni gökyüzünden izleyen yüce tanrım!belki birgün çıkarsın karşıma geldim dersin.. ''Ben geldim! '' o zaman ben kanlar içinde olucağım.
kan revan içinde bütün kahbeliklerden uzak..Ölüm ne garip şey anne?..Gülmek neydi nasıl gülerdim birine burda öğrenebilirim belki.bu sahipsiz ceset sana aitti.bu intihar değildi bu bir cinayetti.sen intihar etti dedin.beş para etmez gururunu yine yellere serdin.yalanlarınla yatıştırdın insanları.burnumda tütüyor kan kokuları.yakında çürür cesetim.kurudu artık burda düşlerim.soğudu bedenim.bedenim değildi belki ama ruhum sana emanet sahip çık ona. gözlerimin altındaki morluklara elveda.beni çirkin gösteren aynaya,birde vişne çürüğü kutum. sende çok özel eşyalarım var.bu arada gerçekten ölürsem mezarım siyah olsun.bide tüm kötülere söyleyin bari orda uğraşmasınlar benimle.Ruhum intikam için herzaman peşinizde fırsat kollayacaktır emin olun.ellerimde yakanız bu sefer.Ben uzaktayım,sizler çok yakında !