bir odaya kilitlenmiş bir deli misali odamdayım yine .
4 duvara kapattım kendimi
haince zamanın geçmesini bekliyorum
öyle birşey ki bu boğazımda düğümlendi kelimeler konuşamıyorum
ağzımdan çıkan tek bir kelimeye bakıyor karşımdaki !
hele de öyle biri var ki ;
ben ona ruhsuz derim,ciğersiz derim ..
konuşsam kaldıramaz dilimin pasaklı küfürlerini,
sussam ölürüm !
tutamam gözyaşlarımı ağlarım.
ben ağlarsam o ağlar
biz ağlarsak istanbul !
zaten bu şehir ağlarsa gözyaşlarıma inat ağlar.
ben sinirlernirim,yalvarırım istanbula
- '' sus istanbul ağlama ! ''
siler gözyaşlarını istanbul !
şimşekler çakar gözlerinde..
benim gözlerim yanarken
ruhumun gözleri kıpkırmızıydı !
bir yaz mevsiminin ardından bir sonbahar..
bir sonbaharın ardından bir kış.
we kışın ardından gelen ilkbahara ne demeli ??
'' senin yerini kim alabilirdi peki ? ''
kaç kere sevebilirdim birbaşkasını
1
hayır
2
hayır
3
...
oysa ben sokaktaki köpeğide severdim
ama aşk başkaydı.. ve ömrümün sonuna kadar bi kişiyi sevdirirdi
bu suç kimindi ?
bu hayat kimin ?
önümüze koyulan seneryo kime ait ?
sana mı ??
bana mı ??
bize mi ??
hayır değildi !
bu soruya cevap veren susardı
izlerdi bizi
göktanrıydı ..
yeryüzü ve gökyüzü tapardı ona !
yalvarırdı ..
dudaklarım vardı benim kan kırmızı
cevapsız tüm sorulara cevap verebilirdim !
istemedin ..
sende benim yaptığımı yaptın
sustun !
konuşmalıydın oysa
haykırmalıydın bana
seviyorsan seviyorum
gidiceksen gidiyorum demeliydin .
fakat sen elindekilerin hçbrzaman değerini bilemedin ki
benimkini bilesin !
zaman bir uçurumdu senin ayaklarına dolaşan
beni içine çeken .
şimdi o çukurun en dibindeyim.
çığlıklarımı duyan yok
korkuyorum
burası tahmin ettğimden de karanlık
çığlıklarım yankılanıyor
kimsesizim !
bir okadar çaresiz !
geldiğin yerdi başladığım nokta
gittğin yerdi yokoluşum
!

soğudum artık dünyadan !