hiç bir şey için geç değil derler..peki çoğu şey için erken mi ?..bilmiyorum eskiden mutluydum severdim insanları,sevilirdim,eğlenirdim,gülerdim..Biri vardı sen olan belkide ondandı yüz bulmalarım..sıcağı en güzel hissettiğim yerdeydim,kalbinde..gözlerinden damlayan son gözyaşın olmayı isterdim.kalbine dokunduğumda hafif sızılar bırakan..tozların içinde kalmış bir enkazım şimdi.sen çağırdım beni geldim..her seslenişinde bir adım daha uzaklaştın benden..kimdin sen ! kocaman bir yalan mı ? ya da hayal kırıklığına uğratan bir masal mı..ben bilmezdim masalları böyle..annemin küçükken anlattığı masallar daha farklıydı..sonu hep mutlu biterdi ..beklerdim sonunu sonra huzur dolu uyku saatleri çalardı kapımı..bu seninle yaşadığım çok farklıydı..ya da sendin farklı olan evet evet sendin ! değişmeye meyilliydin..zor oldu unutmak ve hala ismin geçtikçe sızladığını farkederim ruhumun hani sözde ruhumdun ya benim ! hani öyleydi.. sonra gözlerim dolar tutarım kendimi geceye saklarım gözyaşlarımı..sonra akıtırım vucuttan boşalan pis kan gibi akıtırım iner usulca bedenime karışır sonra erir gider..
yağmuru özledim..gidişinle birlikte..uğrunda akıttığım o iğrenç gözyaşlarımdan nefret ediyorum artık..Ve ilk defa söylüyorum bunu sana ''Değmezmiş..! '' ''Değmezmişsin!..''yaşanmaması gereken bir şeydi bu ası yalandı .''aşktı ''
adı gibi sende yalandın..elimizde son kalan verdiğin sözler..onlarda senin gibiydiler masum gözüküp,canımı yakardılar..bu aşkın yeminiydi ayrılık..ettiğimiz en büyük yemindi..sensiz yaşıyorum şimdi ilkbaharı..İlk ilkbaharım sensiz.. yine de tebessüm etmeyi biliyorum hayata ..dünyanın tüm kötülüklerine gülüp geçerek ..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder