15 yaşından beri ruhumda ölüm korkusunun terörüyle yaşadım ...
karşıma öyle ilqinç insanlar çıktı ki ..
ne ben onları anlayabildim..
ne onlar beni ..
içimde hep bir huzursuzluk war .
nedeni bilinmez !
ölüm dört harften ibaretti
belki ama ötesinde çok şey bırakırdı herzaman ..
daha belki doyasıya yaşayamadım bu hayatı .
eminim ki qörülücek çok şey war .
acısıyla .. .tatlısıyla ...
uzun zmandr yaşamadğm aşkı qördğümde kapımı çaldı ölüm .
yakama yapştı ..
dha 19 yaşnda . . .
yaşarken yarı ölüyüz aslında farkında olmadan ...
hayatımda beni kıranları kırdım ..
beni üzen kim warsa üzdüm .
intikamımı aldım hayattan
MUTLUYUMMM !
çünkü başarı dediğim şey intikamdı
we başardım ..
hayat benden ne kdr nefret edrsen et
bn swmştm seni ..
birazda olsa sewmiştm
ama bardağı taşrdm artk !
ilerde tabutumu kaldıracak
kşiler warsa
sewiliyodurum ..
anlıyorum ...
qeri dönüşüm yok artk ..
sewdiklerimle mutluyum ..
ailem byle olmamdan huzursuz ..
çok çektiler bu sıra benden
amacım sizi üzmek değil bnm .
hayata baş kaldrmak istedim .
beceremedim ..
ama boyun da eğemem herdefasında ..

''karmakarışıkLaşmaktayım ...''

johan hegg sewiyorum seni [L^]

''AMON AMARTH ''