bu şehrin gözyaşları alır beni benden bedenimi ruhumu herşeyimi alır benliğimden bir seni bilirim beni tanımaz seni birde sensiz beni
isyanlarda ruhum yine kendimi tanıyamıyorum.öyle güç ki böyle bir hayatta ayakta durmak
sevdiklerin yüz çevirirken kendini nefret ettiklerinle iç içe buluyorsun.
oysa bu yaşıma kadar nefret etmedim kimseden.nefret ne demek? Bilmedim hiç
keşke hiç bilmeseydim de bu kadar acı çekmeseydim geçmişe yönelik.o kadar üzgünüm ki ruhum seni de kendime benzettim
sen de benim gibi kapıldın hayatın acımasız oyunlarına.oysa sen hep doğruyu söylerdin bana
sevilmeden sevilme,unutmadan kimseye unutturma diye.ama ben senin kadar güçlü değildim hiç bir zaman.
ama gitti,unuttu da farklı bedenlerde tanıdı.ben hala ismini sayıklıyordum.geceleri kan ter içinde kabuslarla uyanıp
penceremi açtığımda gökyüzüne bakardım hep ordaydın gördüğüm yıldıza bakıyordun sende.
el sallıyordun uzaklardan ben koştukça sana adımların geri gidiyordu.
bittiğini bir kez daha anladım işte o an.Ruhum sadece sev demişti bana ne olursa olsun sev.
sevdim taptım da ama yoruldum seni sevmekten yoruldum.insan sevmekten yorulur mu ?
hayır ! dimi ama ben gerçekten yorulduğumu hissediyorum sanırım bende bitiyorsun artık.
ama ben vazgeçmemiştim ruhum giden hep oydu peki mutlumuydu
''hayır ! ''
çünkü hep üzgündü ve hep isyan ediyordu hayatına.sana armağan edicek tek şey mutlu olmanı dilemem tanrıdan
hç bir zaman olamadığın kadar mutlu ol.her ne kadar nefret ettiysem senden
o kadar sevdim seni. sen kaçtıkça o kadar koştum peşinden ama elde ettğim şey koskoca bir hiçti
neden biliyor musun? çünkü bizim birlikteliğimiz için her adımı senin atman gerekiyordu.senin izindeydim ben hep
özlediğimde seni özlemeni bekledim hep dönüceksin diye.herşey senin elindeydi adıda ardıda..
başla derdin başlardık,bitti derdin biterdi ne kadar aptalmışım..bunun adı çocukluktu.Ve biz gerektiğinden de saftık.
şimdi hayatının geri kalan kısmında mutlu ol ben görmesemde hissedeyim gülümsemelerini.
bizim gibi olmasın tanıdığın aşklar sevdiğin kadar sevil sen güzeldi ama bitti deme yaşadıklarının ardından pişman olma hiçbirzaman
beni soracak olursan ben iyiyim.sana hep derdim ya
'' tanrım seni benden alırsa birgün bu bedenimi toprağa gömmelerini emretsin kullarına ! ''
başkalarının olduğunu hissetmeden.ölmedim bak ayaktayım hala.Ve hiçbirzaman olamadığım kadar güçlü.
büyük bir tecrübeydin bana sen. hayatın tüm nefretini gördüm ilk ihanetini tanıdım sende hayatın ilk sevgisini yaşadım
herşeyi ben seninleyken öğrendim.Birgün şu fanii bedenim toprağa girdiğinde bedenimin içinde ruhum ruhumun içinde kalbim
kalbimin içinde ise sen olacaksın..