Bir yağmur vardı gökyüzünden inen kirpiklerime,bir de sen vardın gözyaşlarımda boğulan.Bir yanımda kararsızlık beliriyordu ansızın,diğer yanımı zaten hiç sorma !

meçhul bir geziye çıkıyordu bedenim,ıssızlar kentine doğru yol alıyordu.Soğuktu bir taraftan.Bedenimin çıplak bacakları üşüyordu.Öl desen belki ölecektim.Sustun.Sen sustukça boğazımda düğümlendi sözcükler konuşamadım.Bir sonbahar çıkmazıyı o aralar.yapraklarım dökülüyordu usul usul.Kışa doğru yaklaşıyordu adımlar, ilerliyorduk.yalnızdık beraberken..Aşk her seferinde bir kapı gibi yüzümüze çarpıyordu.Ve ben artık sessiz bakışlarından da korkuyordum.Her susuşunda daha da susuyordum sana! Ölümsüzleşmiştin,ruhuma hapsetmiştim seni.Artık çok geçti,gitmek için..Sence de öyle değil miydi?
Birini sevdim,aslında hiç yoktu..

Ruhum katildi benim,kalbimse bir cinayet işledizamanda durmuştu artık,vakitte ilerlemiyordu.Bense gözlerimin buğusunu siliyordum defalarca..

Evet ben bir cinayet işledim.Öldürdüm içimdeki seni.Oysa kaçıyordu adımların,yetiştim.Nefes nefeseydik..Tam karşımdaydın,seni vurdum tam kalbine isabet etti.Önce yere düştün sen başını kollarıma aldım ve son bir kez öptüm seni yanağının orta yerinden sonra başını o pis sokağının kaldırımına yasladım,ağladım!İşte o an kör bir adam görmüştü seni vurduğumu..Ve ağladım yine usulca..

Oysa...

Ben seni değil....Kendimi vurmalıydım...
Affet sevgili...


Benden
Ona gelsin ..