Ağladım yine fırsat bilip yokluğunu,nerden bilebilirdim ki gözyaşlarımın deniz olup taşacağını.Kendi gözyaşlarımın içerisinde boğuluyorum şimdi.Neresi olduğunu bilmediğim bir yerlerdeyim.Takvim yaprakları dökülüyor bedenime.Benden gittiğinde ilkbaharın mayısıydı,aynıydı.Gittiğin o günden beri her günüm ikizdi benim.Artık daha iyi anlıyorum senli günlerin değerini.Artık daha çok haykırıyorum seni.Gözümde tütüyor varlığın.Ve ben merak ediyorum senin aynı şekilde merak edip etmediğini.Sessiz ağlayışlarımın yankısını duyuyorum şimdi.Her hıçkırığım bir senden ibaret.''Gel diyor, ya da git benden ömrümce ''dünler için silmek istiyorum gözyaşlarımı.özlemek istemiyorum seni.Saçların rüzgarla birlikte ışık saçardı ruhuma.dalgalanırdı hani bir BAYRAK misali..Sen dolu herşeye dokunma vakti şimdi hatta belki ağlamak.Bir kaç kendini bilmez gözyaşları ! Öyle bir haldeyim ki şimdi saçlarımı da taramıyorum eskisi gibi .Ellerin yokki artık,saçlarımda gezdirdiğin.Bir yalandan ibaret bir kaç söz ! Sevmek-Sevme-mek ! özlemek-özleme-mek ! ihanet aşıkken.seviyorum derken.yoruldum.Senlerden ! sana ait herşeyden.! bir mevsimin ilkbaharında duygusal bir kışı yaşıyorum.Tanrının kanatları bana da yetişir mi ? görür mü beni ?!kalbimdeki acını uzaklara götürüyorum şimdi.

Melekkaderim.
Beni hissedebiliyor musun?!