çözemediğim bakışlar kentinde bir düş sokağı sakiniydim ben !

çözemediğim bakışlar kentinde bir düş sokağı sakiniydim ben !

• • •

12 Şubat 2010 Cuma

Kalem Sercan'da

Sigara dumanının, sarhoşluğun yalancı neşesine karıştığı bir vakit, seni unuttuğumu
düşleyen gözlerle baktım bu gün dünyaya.. Yalanda olsa, hatta bir anlık bile olsa,
mutluluğun o son derece insani varlığı iliklerime kadar işledi…

Seni untmak…
Varlığı kadar uzak ama ışı kadar yakın bir yıldızın..

Kendimi sorguya çektim bu gün. Daha geceye varmadan yıldızlarca hakaret savurdum
kendime. Küfürler ettim.. Küfür yedim.. Küfre düştüm..
TAN gibi umut dolu, SU kadar saf ve temiz gözlerinin, git diyişile hayretle tutsak
oldu hayallerim. Adının sonuna “KİM?” sorusunu eklemek istedi dudaklarım.
Seni unutmak istemeyi bile unutmak istedim bugün. Sensizlik korkum, beni sevmen
korkusuyla yer değiştirdi..

Geldin.
Sevdin..
Sustun…
Ve gittin….
Sen beni bir kere sevdin, ben hayallerce öldüm.
Gidişinden bana kalan tek şey yalnızlık..
Bu bir veda,
Bu bir cinayet,
Bu son ayrık….

“ Gittiğin günden şimdiye
Her şey aynı sadece “

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder