Artık üzülmüyorum hayatın anlamsızlığına hayatta hiç birşey üzmüyor beni tıpkı güldürmediği gibi..uzak şehirlerden bekleniyorum belki ya da ne bileyim hep imkansızı istedim.hep acı çekmeyi ve bunun için sen dolu o kutuyu açtım..senin kokun senin parmak izlerin,senin yzaıların herşey sen..nerde kimleolursan ol aynı çarpar yüreklerimiz..gözlerim dalıyor uzaklara her adım attığımda sen..gülüşüne benzetiyorum bazı gülüşleri,farklı bedenleri sen sanıyorum.hep karşı kaldırımlarda yürüyorsun yetişmek istesem de sana yetişemiyorum..kalbim kırık evet.geldiğin de bile sevinemedim,gideceğini umut ederek.gitsen de silsen de ruhundan beni farklı ruhlar edinsen de bedenine ben yine seni bilirim.ilkimdin benim..ilk sende hissetmiştim kalp atışlarımı ilk seninle son buldu..birlikte şarkı söylemeyi,müzik dinlemeyi en çokta pamuktan ince ve uzun ellerini özledim sevgili..saçlarımda gezinen parmaklarını,avuç içlerini özledim,damarlarındaki kanı..artık herşeyden vazgeçtim..seviceksen de artık sevme beni.gözlerim hep kan ağladı yokluğun da..uğrun da akıtacağım ne kanım,ne de gözyaşım kaldı artık..

tükettin hayat

tükendim...