her zaman gülümsemezmiş insanların yüzüne hayat..

dün gece seni gördüm yine

ruya değildi sanki

o gözler öyle kazınmış ki beynime anlata anlata bitiremedim seni.

bitirmekte istemedim..

bendeki sen asla tükenmezsin

kovuyorum gecelerimden seni.

gözyummuyorum artık geleceksin diye.

kan kırmızı gözlerimle gün doğuyor.

aynaya bakıyorum sen

odanın hali perişan

ben perişan

bir köşe de sen varsın,bir köşede gülüşün.

beni güldüren tek kişiydin sen

gülüşlerimi de aldın giderken

gittiğin günden bu yana su değsin istemiyorum hiç bir hücreme

belki uzun çok uzun bir yol var önümde

tesellim dayan sözcükleri.

kırıyorum aynaları.

nefret ediyorum sensiz yüzümden

eğer gidecek yolum varsa hala sonuna gelmeliyim biran önce

nefes alışlarım ve kalp atışlarım durmalı.

toprağa girerse de bedenim

gözüm açık gider gelmezsen eğer.

yüzümün gülmesi yanıltmasın sizleri

içimin zehirlerle dolu olduğunu da bilmesin kimse.

ayrılık seni aldığı gibi birçok şeyi de aldı götürdü benden

hiç bir şey de anlam taşımıyor sen yokken

gittin....

gidişini seyrettim

gururum engel oldu bu sefer gitme kal diyemedim.

oysa bu bir ayrılık değildi

ruhum hep seninleydi benim.

ama vakit gelmişti bir kere

adı konmuştu ayrılığın..

biri gidecekti bu aşktan

seni aldı bu ruzgar götürdü uzaklara..

ardından bana kalan tek şey gözyaşlarımdı.

artık hiçbir sözün anlamı

yoktu benim için..

her anımı bıraktım sende ben

hiç usanmadan hiç bıkmadan sevdim seni

gittin !

yağmurlar yağdı yüreğime

iç çekişlerim vardı,çakan şimşeklere karşılık

istanbul ağladı ben ağladım..

beynimi ağrıttı sessizliğin.

artık yarım kaldı herşey..

avucuma aldım resmini akıp gitti parmak aralarımdan

hücrelerimde büyük bir parça eksilmişti artk

adı sen olduğu..

ayrılığın tadı hala dudaklarımdayken nasıl unutmamı beklersiniz onu

mutluyduk bazen

bazende işkenceydi yaşadıklarımız

ruhumu acıtıyorsun korkuyorum

imkansızı biliyorum atık,kendime dur demeyi.

okudum ağlayarak yazdığın ayrılık mektuplarını..

ama bil ki farklı bir hayaldi.

ömrüm olduğu sürece bu şehir seni anlatacaktır bana

sonu yaşıyorum artık

en dibindeyim hayatın..

ses yok

hayal yok

Ve artık oda yok

bende yokum !

BİTTİ..

tüm hayatımı yaşadığım ihanete borçluyum...

beni benden alıp götüren o acıya..

ben galiba;

ölümü özledim,yaşarken delice....