Kalem Sercan'da

Siyah kadar sevmiştim seni.. Kutsallığına inandırmıştın beni, siyah kadar…
Takıntılı aşkmış sorunum bunu biliyorum en azından. Ve buna bağlı majör depresif
ataklar. Hastayım ama ölmeyeceğim galiba.. Ya da en azından bedenen.
Hani içkime falan karışırdın ya şarabımın gazozuna rakımın suyuna falan.
İçki senden daha sadık bir sevgili çıktı.

Şebnemle arama girme! Şebnemle arama girme!.. Yarı tanrı o.
Saçmalama onunla bir geleceğim olamaz, hiç tanışmayacağız bile. Ama şebnemle arama
girme.. Sigaramla ve içkimle de. Ne zamlar ne yasaklar alıkoyabilir tütünümden.
Zaten kendim sarıyorum artık ihtiyacım kadar yapıyorum, yaptığım kadar içiyorum.

Şimdi gittin ya, kimse inanmıyor bana. “Hadi canım sende” diyorlar. Bazısı geliyor
seni soruyor, bilmiyor tabi.. Sonra ben önce gülümsüyorum sonra gözyaşıyla karışık
hüzün akıyor yanaklarımdan. O GİTT!! Diyorum. Barışırsınız yine ya, üzme kendini,
daha öncede ayrıldınız, siz yapamazsınız birbiriniz olmadan…. Ama bilmiyorlar! Bilmiyorlar
işte. Hep sen gittin ben geldim. Hiç giden olmadım.. Ve sanırım yoruldum artık.
Seni, kendimi, aşkımızı tek başıma taşımaktan. Ayrılırken sana, bana bir şey de ve seni
öyle hatırlayayım demiştim. “seni sevmeyen biri için bu kadar acı çektiğini düşünme,
seni gerçekten sevdim” dedin. Peki şu an seviyor musun? “evet” dedin ve gittin. Öyle pek
acısız ve çabuk olmadı.. Belki birkaç saniye sürdü ama içinde hayatımın geri kalanın da
çekeceğim acının çok daha fazla vardı.

“ Beni terk edenler hep aşık olduklarım oldu “…..

Sen ve ben bizken AŞKın son kalesi gibiydik.
Kaç kalp inançsız kaldı ayrılığımızdan. Ve şimdi sana tüm giden değil de kalan olanlar
adına HOŞÇAKAL diyorum.. Nefret, aşk, mutluluk, hüzün, hasret, kavuşma dolu kocaman bir
hoşçakal….

Hoşça kal “rüyalarımdaki isimsiz kadın” …………

“ AYRILMANINDA VAHŞİ BİR TADI VAR, ÇÜNKÜ AYRILIKDA SEVDAYA DAHİL,
ÇÜNKÜ AYRILANLAR HALA SEVGİLİ. HİÇBİR ANI TEK BAŞINA YAŞAYAMAZLAR.
HER AN ÖTEKİSİYLE BİRLİKTE HERŞEY ONUNLA İLGİLİ…. “