gözümde hiç birşeyin değeri yok artık.Ne iyiyi bilmek istiyorum ne kötüyü
binbir parçaya bölündü ruhum toparlayamıyorum,toparlayamıyor,toparlayamıyorlar ve ben
toparlamak içinde bir çaba göstermiyorum hiçbirşeyde göstermediğim gibi.Daha çok morfin,daha çok narkoz..Yaşlandığımı hissediyorum her hareketsizliğimde ..Her nefes aldığımda bir kez daha öldüğümü hissediyorum.Oysa ölmek nefessizlik değildi.bende nefessiz kaldğım için ölmedim zaten beni o öldürdü kendimin katili,onun cinayetiyim ben.Ben onun yüzünden öldüm,geçmişimi özlerken susarken ona.Oysa ne de aptalmışım
iki yolu vardı bunun ya seversin ya da defolup gidersin.Ben birşeylerin farkına geç vardım.Alştı ruhum,alştı bedenim ve her neyi hissetiysem sen aksini hissettin.
aslında bu hep byle olmadı.Sen sevdiğinde de ben sevmiyordum seni meçhul kişi olduğunda kalbimde.Ve anladım ki canımız sıkılmış duygularımızla oynamışız,ruhlarımızla.Senden nefret etmek istemiyorum çünkü her nefret ettğimde seni daha çok seviyorum.
-''Bu nasıl bir duygu mu ? ''
-'' işte öyle bir duygu ,SUS ! ..''
geçmişimi özlemekten sıkıldım....
Ne geleceğin geleceğine ne de geçmişin geçeceğine umudum kaldı.


...Birileri var önümde her yanımda yüreğimde ...